Лут буса аста айлана болгъан. Шо заман малайиклер, Лутну, ону къатыныны ва эки де къызыны къолларындан тутуп, оланы шагьардан чыгъаралар, неге тюгюл Раббибиз Лутгъа языкъсына.
Раббибизден къоркъагъанланы айланасында Ону малайиги ерлешип де токътар, азат да этер оланы.
Петер эс табып йиберип: – Раббибиз малайигин йиберип, мени Гьиродну къолундан ва магъа этмеге герек деп ягьудилер къаравуллайгъан жазадан къутгъаргъанны мен гьали гьакъ кюйде билемен, – дей.
Олар къызгъа: – Сен гьайгев болгъансандыр, – дейлер. Къуллукъчу къыз оьзю герти айтагъанын ташдыра. Жыйылгъан адамлар буса: – О Петерни малайиги, – дейлер.
Малайиклер къутгъарылажакъ адамлагъа къуллукъ этмек учун йиберилген ругьлар тюгюлмю?