Аллагьны гьакимлигини ачгъычларын Мен сагъа бережекмен. Дюньяда сен гери ургъан зат кёклерде де гери урулажакъ, дюньяда сен изну берген затгъа кёклерде де изну берилежек.
Шону да айтып, О олагъа багъып уьфюре ва булай дей: – Аллагьны Ругьун къабул этигиз!
Кимни гюнагьларын гечсегиз, гечилежек, кимникин гечмесегиз, гечилмежек.
Аллагьны Ругьу ва биз герекли болгъан шу затлардан къайры дагъы затны уьстюгюзге борч этип салмагъа тийишли гёрмедик.
Олар шулардыр: ялгъан аллагьлагъа къурбан этилген азыкъдан, къандан, бувулуп оьлтюрюлген гьайванланы этинден ашамай турмагъа ва пасатлыкъ юрюшден сакъланмагъа герексиз. Буланы бирин де этмей сакълансагъыз, яхшы иш этген болажакъсыз. Эсен къалыгъыз».
Йиберилген адамлар Антиокиягъа гелелер. Исаны якъчыларын жыйып, олагъа кагъызны тапшуралар.
Мен сизин арагъызда тюгюл бусам да, ругьум булан сизин буланман. Сизин яныгъызда болгъан адам йимик, шо ишни этген адамгъа Раббибиз Исаны аты булан дуван этдим. Раббибиз Исаны къудраты булан сиз жыйылгъан заманда, мени ругьум да сизин арагъызда болуп,
шо адамны къаркъарасы ёкъ болсун учун, ону иблисге тапшуруп къоюгъуз. Шоллукъда, Раббибиз къайтып гележек гюн ону ругьу къутгъарылар.