Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.
Иса гелип, олагъа тийип: – Туругъуз, къоркъмагъыз! – дей.
Шо заман Иса олагъа: – Къоркъмагъыз! Барып иман къардашларыма билдиригиз, Галилеягъа гелсинлер, олар Мени онда гёрежеклер, – дей.
Мен сизге парахатлыкъ къоюп гетемен. Парахатлыгъымны сизге беремен. Мен сизге дюнья берегени йимик парахатлыкъ бермеймен. Юреклеригизден гьалекликни тайдырыгъыз! Тартынмагъыз ва къоркъмагъыз!
Буланы сизге Мени булан биригип парахатлыгъыгъыз болсун деп айтаман. Бу дюньяда сиз азап чегежексиз. Къатып туругъуз! Бу дюньядан Мен уьстюн гелдим! – деп жавап бере Иса.
Ону гёргенде, оьлген гишидей болуп, мен Ону аякъларына къапландым. Онг къолун мени уьстюме салып, О булай айтды: – Къоркъма! Биринчи, Ахырынчы