Иса, якъчыларын янына чакъырып, олагъа булай дей: – Адамлагъа языкъсынаман. Мени янымда турагъаны муна уьч гюн бола, олагъа ашама зат ёкъ. Ёлда гьалсыз болмасын деп, ач кюйде йибермеге де сюймеймен.
Оланы ашамагъан кююнде уьйлерине йиберсем, олар ёлда гьалсыз болурлар. Оланы бирлери буса йыракъдан гелген.