Иса огъар: – Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей.
Инсанланы алдында Мени инкар этген гьар кимни кёклердеги Атамны алдында Мен де инкар этежекмен.
Шо заман Инсанны Уланын уллу къудрат ва сыйлы нюр булан булутларда гелегенин гёрежеклер.
Инсанланы алдында Мени инкар этген гьар кимни Аллагьны малайиклерини алдында Мен де инкар этежекмен.
Уланын инкар этегенни Атасы да ёкъ. Уланын къабул этегенни Атасы да бар.
Мен Сююнч Хабардан илыкъмайман чы! Неге тюгюл де, о иман салагъан гьар гишини, инг башлап ягьудилени, сонг буса ят халкъланы къутгъарылыву учунгъу Аллагьны къудратыдыр.
Гьали бизге чыдамагъа тюше буса, Ону булан бирче гьакимлик этербиз. Биз Ону инкар этсек, О да бизин инкар этер.