– Адаршай сагъа, гьей Гьоразин! Адаршай сагъа, гьей Байтсайда! Эгер сизде болгъан аламатлар Сурда ва Сайданда болгъан эди буса, олар тезокъ товба этер эди. Шону гёрсетмек учун, кирлер де гийип, кюлню ичинде олтурар эди.
Иса шоссагьат, халкъны йибергинче, якъчыларына, къайыкъгъа минип, Оьзюнден алда о бириси якъгъа, Байтсайдагъа, чыгъып турмагъа буюра.
Шагьар болсун, юрт яда махи болсун – О къайда барса да, бары да ерлерде аврувланы майданлагъа гелтирелер. Аврувлар да, янгыз Оьзюню опурагъыны этегине сама бир тиймеге къойсун деп, Исагъа ялбаралар. Тийгенлени барысы да сав болалар.
Къайтгъан сонг, элчилер Исагъа оьзлер этген ишлени гьакъында айталар. О да оланы Оьзю булан алып, Байтсайда деп айтылагъан шагьарны ювугъундагъы бир чет ерге гете.