Бу арада бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени сююмлю Уланым. Огъар тынглагъыз! – деген сес чалына.
Башлап агъасы Петерни табып, огъар: – Биз Месигьни (бу «Аллагьны Танглагъаны» демекдир) тапдыкъ, – дей.
– Я Рабби! Биз кимни янына барайыкъ? Даимлик яшав береген сёзлер Сеникидир.
Сен Аллагьны Сыйлысы экенингни де биз гьали билебиз. Сагъа иман да салабыз, – деп жавап бере Петер Огъар.
Марта да Огъар булай дей: – Дюр, Раббим, инанаман. Бу дюньягъа гелмеге герекли Аллагьны Уланы ва Месигь Сенсен.