Халкъны йибергенден сонг, дуа этмек учун, Иса тавгъа чыгъа. Ахшам болгъанда да онда янгыз къала.
Эртен кёп тез туруп, Иса къыргъа чыгъа ва янгыз ерге барып, онда дуа эте.
Халкъны ёлгъа салгъандан сонг, дуа этмек учун, Иса тавгъа чыгъа.
Бютюн халкъ йимик, Иса да, сувгъа чомдуртуп, Оьзюн Аллагьгъа тапшурта. Иса дуа этеген заманда, кёк ачыла.
Бир керен шо гюнлерде, дуа этмек учун, Иса тавгъа чыгъа ва сав гечени Аллагьгъа дуа эте туруп оьтгере.
Бир керен Иса янгыз ерде дуа этегенде, Ону янына якъчылары геле. Иса олагъа: – Халкъ Мени ким деп гьисап эте? – деп сорай.
Бу сёзлени сёйлеп сегиз гюнден сонг, Петерни, Югьанны ва Якъубну да алып, Иса дуа этмек учун тавгъа чыгъа.
Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар: – Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей.