Филип булан Бартолмай, Тома булан ясакъчы Маттай, Алфайны уланы Якъуб булан Тадай,
Иса ёлдашлары да булан Ерусалимге бармагъа ёлгъа чыгъа. Иса оланы алды булан юрюй. Ону арты булан барагъан ёлдашларын гьалеклик ва къоркъув къуршай. Он эки де якъчысын янына чакъырып, Иса Оьзюне не болажагъын сёйлемеге башлай:
Амма Петер: – Магъа Сени булан бирге оьлюп гетмеге тюшсе де, мен Сени инкар этмесмен! – деп дагъы да къаныгъывлу кюйде такрарлай. Оьзгелери де шолай дейлер.
Исаны он эки де якъчысыны бириси, оьзюне Эгиз деп айтылагъан Тома О гелген заман онда болмагъан.
Башгъа якъчылары огъар: – Биз Раббибизни гёрдюк, – дейлер. – Эгер Ону къолларында мыхлардан къалгъан яраланы гёрмесем, мых яралагъа бармакъларым булан тийип къарамасам, Ону къабургъасына къолларымны къаплап къарамасам, инанмасман, – дей Тома олагъа.
Сегиз гюнден сонг Исаны якъчылары дагъы да уьйде бирче болалар. Бу гезик Тома да олар булан бола. Эшиклер бегилген. Иса гелип, орталыкъда эретуруп: – Уьюгюзге яхшылыкъ! – дей.
Сонг Томагъа булай дей: – Бармагъынгны мунда узат! Мени къолларыма къара. Къолунгну бери бер, къабургъама тийип де къара! Шекли болма, иман сал!
– Мени Раббим, мени Аллагьым! – деп жавап бере Тома Огъар.
Биз Месигь булан бирче оьлген болгъан сонг, Ону булан бирче яшажагъыбызгъа да инанабыз.