Он эки де элчини атлары булардыр: биринчиси Петер деп де айтылагъан Симон булан ону иниси Андрей, Зеведейни уланы Якъуб булан ону иниси Югьан,
Шо саялы Мен де сагъа айтаман: сен Петерсен, ярсан. Магъа иман салгъанланы жыйынын да Мен бу «Ярны» уьстюнде къуражакъман. Жагьаннемни гючлери ондан уьстюн чыкъмас.
О сайлагъан он эки де адам булардыр: Симон (Иса огъар Петер деп ат берген),
Иса оьзюне Петер деп ат берген Симон ва ону иниси Андрей, Якъуб, Югьан, Филип, Бартолмай,
Олар ашап битгенде, Иса Петер деп де айтылагъан Симонгъа: – Югьанны уланы Симон! Сен Мени булардан эсе кёп сюемисен? – деп сорай. – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – дей о. – Мени къозуларымны сакъла, – дей Иса огъар.
Экинчи керен дагъы да огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. Петер Огъар: – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – деп жавап бере. – Сен Мени къойларымны гьайын эт, – дей Иса огъар.
Уьчюнчю керен де Иса огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. «Мени сюемисен?» – деп оьзюне уьчюнчю керен сорайгъанына бираз пашман болуп: – Я Раббим! Сен бары да затны билесен чи. Мен Сени сюегенни билесен, – дей Петер. Иса огъар булай дей: – Мени къойларымны сакъла.
Месигь Петерге, сонг Оьзюню он эки де якъчысына гёрюндю.