Шо агьвалатлардан сонг бираз заман оьтюп, Аллагь Ибрагьимни сынавгъа тарыта. – Ибрагьим! – дей Аллагь огъар. – Вай! – деп жавап бере Ибрагьим.
– Биргине-бир, кёп сюеген уланынг Исгьакъны да алып, ону да булан Мориа деген вилаятгъа бар. Онда, Мен сагъа гёрсетген тавда, уланынгны яллатып къурбан этерсен, – дей Аллагь.
Эртенине Ибрагьим эшегин де ерлеп, оьзю булан эки къуллукъчусун ва Исгьакъны да ала. О яллатып къурбан этмек учун агъач да гесип, Аллагь айтгъан ерге багъып ёл чыгъа.
Юрюй туруп, уьчюнчю гюн о арекден шо ерни гёре.
Къуллукъчуларына о булай дей: – Сиз эшек булан шу ерде токътап туругъуз, биз буса, яш да булан барып, Аллагьгъа сужда этип, сизин яныгъызгъа къайтып гелербиз.
Яллатып къурбан этмек учун онгарылгъан агъачланы алып, о Исгьакъны инбашларына сала. Сонг отну ва бичакъны алып, Исгьакъ да булан бирче дагъы да ариге юрюй.
Исгьакъ атасына: – Атам! – дей. – Вай, уланым? – деп жавап бере Ибрагьим. – Бизин отубуз да, агъачларыбыз да бар, яллатып къурбан этмек учун къозубуз къайда дагъы? – деп сорай Исгьакъ.
– Уланым, яллатып къурбан этмек учунгъу къозуну Аллагь Оьзю бережек! – дей огъар Ибрагьим. Олар экевю де ёлун узата.
Оьзюне Аллагь айтгъан ерге етгенде, Ибрагьим къурбанлыкъны салагъан ер къуруп, шонда агъачланы сала. О Исгьакъны байлап йиберип, ону къурбанлыкъны салагъан ердеги агъачланы уьстюне сала.
Шо заман о уланын соймакъ учун бичагъын чыгъара.
Амма огъар кёкден Аллагьны малайиги: – Ибрагьим, Ибрагьим! – деп чакъырыв эте. – Вай! – деп жавап бере о.
– Огъар къолунгну гётерме. Огъар бир зат да этме. Гьали сен Аллагьдан къоркъагъанынгны билдим, неге тюгюл оьзюнгню биргине-бир уланынгны Огъар берме къызгъанмадынг! – дей малайик.
Шонда Ибрагьим мююзлери чырхылыкъгъа чырмалып турагъан иркни гёре. Ювукъ барып, о иркни ала ва уланыны орнуна ону яллатып къурбан эте.
Бары да шу затлар болгъан ерге Ибрагьим Ягьве-Ире деп ат тагъа. («Раббибиз Оьзюню тавунда бережек» деген айтыв да мундан чыкъгъан).
Левийни къавумундан болмагъан Мелгьиседек буса Ибрагьимге давда тюшген затланы ондан бир пайын къабул этген. Шо заман Мелгьиседек Аллагьны ваъдасы этилген Ибрагьимге Аллагьны яхшылыгъын ёрап дуа этген.
Уллу атабыз Ибрагьим къурбанлыкъны салагъан ерде оьзюню уланы Исгьакъны къурбан этмеге сюйдю. Аллагь ону шо иши саялы къабул этди.