Жаратқан Ием қорқынышты шұңқырданМені тартып шығарды әрі батпақтан;Дәу тастың үстіне тұрғызды аяғымды,Нық, қауіпсіз қылды қадамдарымды.
Сарқыраған суларың долданғандаҰласа береді тасқын тасқынға,Сенің бар суларың, толқындарың даМені басып, асып кетіп жатты да.
«Батпаққа» терең батып бара жатырмын,Аяқ басып тұрар жер таба алмаймын,Судың тереңіне батқан адамдаймын,Ағызып барады мені қатты ағын.
Атыңды сенің терең құдық түбіненУа, Жаратқан Ием, атап шақырдым мен.
Жүніс балық ішінен Құдай Иесіне сиынып былай деп мінажат етті: