Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.
Мұңаяды ішімдегі жан дүние.Мен Иордан жағасындағы елде,Хермон, Мизар тауларының жеріндеАңсап ойлайтын боламын Сені.
Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.
Оған ішуге мүр шөбі қосылған сірке суын ұсынды, бірақ Ол ішпеді.