Терім қарайып, тілініп кетті. Бүкіл денем безгектен күйіп тұр.
Патша аңсап қалайды сұлулығыңды,Ол тақсыр иең сенің, ардақта оны!
Қалыңдық ханшаң отыр өз бөлмесіндеАлтын кестелі көйлегі бар үстінде,
Алыс Мешехте кірме болып тұрған,Қидар шөлінде шатыр маңында қонғанСияқты сорлы басымды қайғы басқан!
Иерусалим қыздары, сендерге жалынамын,Елік пен бұғының аттарын атаймын:Махаббатты қоздырып оятпаңдар, жетілсінӨзіне ұнаған дәл мезгіліне дейін!(Қалыңдық:)
Көгершінім, жартастың жарығындаЖасырынған, шыңдардың арасында,Көрсетсеңші маған сұлу жүзіңді,Естиін мен сондай тәтті үніңді!
Ал қызыл жіп секілді еріндерің,Қандай сұлу еді ауызың сенің!Бет пердеңмен жабылған самайларыңҚос бөлігі іспетті қызғылт анардың.
Өтінем, жалынышымды тыңдаңдаршы,Оу, Иерусалим қаласының қыздары:Егер де көрсеңдер сүйген жарымды,Ғашықтықтан талықсыды деп айтыңдаршы!(Құрбылар:)