Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.
Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап, неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.
Жан дүнием, неге сен мұңаясың,Бойымда алаңдап неге мазасызсың?Жалғыз Құдайдан үмітіңді үзбе!Өйткені Құтқарушымды — өзімніңҚұдайымды мадақтаймын әлі де.
Құдай оған:— Бұтаға бола ренжіп, ашулануға қандай қақың бар? — деген сұрақ қойды. Жүніс:— Менің тіпті өлгенше ашулануға қақым бар, — дегенде,
Сөз әуелден-ақ Құдайда болатын.