Сонда Ханна жылап, жүрегіндегі шерін Жаратқан Иеге ақтарып сиынды.
Әйел тау беткейіндегі Құдайдың адамының қасына келгенде, жерге жата кетіп, оның аяғынан құшақтай алды. Гехәзи жақындап барып, әйелді итеріп жібермекші болғанда, пайғамбар: «Оған тиме! Зор қайғыдан оның жаны жапа шегіп тұр. Ал Жаратқан Ие соны менен жасырып, айтпады!» — деді.
Өз өмірім маған жек көрінішті болды. Сондықтан шағымымды тежеусіз, еркін айтамын. Жан дүниемде сақталып келген ащы шерімді ақтарамын.
Өлімшіге ішімдік берілер,Қиналғанға шарап берілер,
Енді не айтайын? Ол маған сөйледі:Иемнің Өзі маған мұны жіберді.Абайлап өткізем бар келер кезімді,Шеккен қасіретім мені ескертеді.
әрі сені жоқтап шаштарын тақырлап алып тастап, азалы киім киеді. Содан олар жүректері сыздап, зар еңіреп жылап,