Садақшылары мені қоршап алды. Жебелерімен еш аямай бүйрегімді жарып, бауырымнан шыққан өтті жерге төгуде.
Күнәкарды жан-жағынан қорқыныш үрейлендіріп, соңынан қалмай қуады.
Отқа қыздырады үшкір жебелерін,Сөйтіп даярлайды өлтіргіш қаруларын.
Ол бауыздап кескілеу үшін қайралды, найзағайдай жарқылдау үшін жалтыратылды!»— Біз патшаның асатаяғына сеніп, сол үшін көңілді болмақпыз ба?— Семсер ешбір таяқты менсінбейді!