Бұдан былай балалары абыройлы ма, ол содан хабарсыз, әлде олар елеусіз бе, оны да біле алмайды.
Күрсіне ыңқылдап қатты шаршаймын,Түні бойы зар еңіреп жылаймын,Төсегімді көз жасыммен дымқылдаймын.
Қолдары бар, бірақ сезе алмайды,Аяқтары бар, бірақ жүре алмайды,Көмейінен бір дыбыс та шықпайды.
Былай дедім: Өмірімнің ортасындамын,Бірақ енді о дүниеге аттанамын,Сөйтіп соңғы жылдарымнан ада қаламын!
Өлілер Сені мадақтамайтын шығар,Өлім де Саған мақтау айтпайтын болар,Дүние салғандар үміт артпайтын шығар,
Лайым жақсылыққа деген талпыныстарың бәсеңдемесін; Иеміздің қызметінде жүріп, рухтарың жалындай берсін!
Қандай жұмыс болса да, оны адам баласы үшін ғана емес, Иеміз үшін істеп жүргендей жан-тәндеріңмен атқарыңдар!