Ці закладваў я ў золаце апору маю і ці казаў скарбу: ты — надзея мая?
агарнуў іх там страх і пакута, быццам боль парадзіху;
Акрапі мяне ісопам, і ачышчуся: абмый мяне, і бялей за сьнег адбялюся.
Маёмасьць багатага — як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму.