бо жудаснае, чаго я жахаўся, тое і напаткала мяне; і чаго я баяўся, тое і прыйшло да мяне.
Няма мне міру, няма спакою, няма радасьці: спасьцігла няшчасьце.
Ён заступіў мне дарогу, і не магу прайсьці, і сьцежкі мае зацемрыў.
Чакаем міру, а нічога добрага няма, — часу ацаленьня, і вось жахі.
Хіба ты зусім адкінуў Юду? Хіба душы тваёй спрыкраў Сіён? Навошта ўразіў нас так, што няма нам ацаленьня? Чакаем міру — і нічога добрага няма; чакаем часіны ацаленьня — і вось, жахі.