бо жудаснае, чаго я жахаўся, тое і напаткала мяне; і чаго я баяўся, тое і прыйшло да мяне.
Радзее воблака і сыходзіць; так той, хто сышоў у апраметную, ня выйдзе,
З усіх бакоў будуць палохаць яго жахі і прымушаць яго кідацца туды і сюды.
бо страшная мне кара ад Бога: перад веліччу Яго ня ўстояў бы я.
За тое яны будуць — як ранішні туман, як раса, што скора зьнікае, як мякіна, што зьвяваецца з гумна, і як дым з коміна.