“Мен сизларни Мисрдаги қулликдан олиб чиққан Эгангиз Худоман.
Ҳаётимни неъмат ила У қондиради, Ёшлигим бургутнинг кучидай янгиланади.
Оғзим очилиб, оғир нафас оламан, Чунки Сенинг амрларингга жуда интиламан.
Аммо Эгангиз Худо — Менман. Эй Исроил, сени Мисрдан олиб чиққанман. Мендан бошқа Худони сен билмайсан, Мендан бошқа йўқдир нажоткоринг.
Адолатга ташна бўлганлар бахтлидир, Чунки Худо уларни қондиради.