7
Нега тушкунликка тушасан, эй жоним? Нега беҳаловат бўласан ичимда? Худога умид боғла! Шукур этаман Яна Унга — нажоткорим, Худойимга. Тушкунликка тушганман. Шу боис, эй Худо, Сени Иордан диёридан, Хермон тизмасидан, Мизор тоғидан туриб эслайман.
(Хермон тоғини Сидонликлар — “Сириён”, Амор халқи — “Санир” деб аташади.)
шарқ ва ғарбдаги Канъон халқларининг шоҳларига, Амор, Хет, Париз халқларининг шоҳларига, қирлардаги Ёбус шоҳларига, Миспах еридаги Хермон тоғининг этагида яшайдиган Хив халқига.
Шу заҳоти Довуд ҳамма одамларини эргаштириб, Иордан дарёсини зудлик билан кечиб ўтди. Тонг отганда, ҳамма Иордан дарёсидан ўтиб бўлган, орқада бирорта ҳам одам қолмаган эди.
Ғазабинг устимдан зилдай босади, Қаҳринг тўлқинлари ила мени эзасан.
Улар бизга ғазабини сочганда, Бизни тириклайин ютган бўларди.
Тоғларнинг тубига чўккандим — Занжирлари билан то абад менга тўсиқ қўйган жойга. Сен эса, эй Эгам Худо, Жонимни ўша жойдан қутқардинг!