Шунда, эй Эгам, Сен туфайли шод бўламан, Нажот берганинг учун қувонаман.
Бахтсизлик гуноҳкорнинг кетидан қувиб юради, солиҳнинг мукофоти эса бахт–саодатдир.
Гапга тушунадиган яхшилик топади, Эгамизга умид боғлаган бахтли бўлади.
Фосиқлар эса тўлқинланган денгиздайдир. Ҳа, улар тинч тура олмайдиган денгизга ўхшайди. Ўша денгизнинг сувлари лой, балчиқ келтиради.”
Эгасидан умид қилган киши бахтлидир, Ёлғиз Худога инонган зот саодатлидир!
Ёвузлик қиладиган ҳар бир инсон изтиробда қолади, унинг бошига фалокат тушади, бу инсон яҳудийми, ғайрияҳудийми — фарқи йўқ.