Йўлда қўй қўраси бўлиб, унинг яқинида бир ғор бор эди. Шоул эҳтиёжини қондирмоқчи бўлиб ғорга кирди. Ғорнинг энг ичкарисида эса Довуд одамлари билан ўтирган эди.
Эгамиздан мадад сўраб қиламан фарёд, Муқаддас тепалигидан У менга беради жавоб.
Эй Эгам, мен Сенга илтижо қилдим, Шафқат сўраб, эй Раббий, Сенга ёлвордим:
Фарёд қилиб, Худога ёлвораман, Эшитгин мени, деб Худога ҳайқираман.