Содиқ бандаларини У ҳимоя қилар, Фосиқлар эса зулматда сўниб қолар. Зеро, куч ила зафарга етишмас инсон.
Эгамиз уларни ҳимоя қилади, ҳаётини асрайди, Улар юртдаги бахтлилардан ҳисобланади, Эгамиз уларни душманлари ихтиёрига топширмайди.
У бизнинг ҳаётимизни сақлаган, Оёқларимизни тойиб кетишдан асраган.
У сен тўғрингда фаришталарига амр беради, Фаришталар ҳамма йўлларингни қўриқлайди.
Оёғинг тошга қоқилиб кетмасин дея, Фаришталар қўлларида сени кўтариб боради.
Агар уйни Эгамиз қурмаса, Қурувчиларнинг иши бекор бўлади. Агар Эгамиз шаҳарни қўриқламаса, Қоровул беҳуда пойлоқчилик қилади.
Йўлингда эсон–омон юрасан, оёғинг қоқилмайди.
Чунки Эгамиз ёнингда бўлади, сени қоқилишдан асрайди.
Мен, Эгангиз, узумзор қўриқчисиман, Доимо уни суғораман. Кечаю кундуз узумзорни қўриқлайман, Ҳеч ким унга зарар келтиролмайди.