Ахир, мен нола қилган йўқсилларга ёрдам берардим, Суянчиғи йўқ етимларни четда қолдирмас эдим.
Ўлимдан қутқарилган бу одамлар мени дуо қилардилар, Ёрдамим билан беваларнинг қалбини қувончга тўлдирардим.
Солиҳликка кийим каби ўрангандим, Одилликни саллам ва тўнимдай кийиб юрардим.
Кўрларга кўз бўлдим, Чўлоқларга оёқ бўлдим.
Фақирларга ота бўлдим, Мусофирларнинг арзларини эшитиб, ҳимоя қилдим.
Золимларнинг тишларини синдирдим, Уларнинг оғзидан ўлжасини тортиб олдим.
Ўлимга маҳкум бўлганларни, дорга олиб кетилаётганларни қутқар.
Ўрганинг эзгулик қилишни, Адолатни изланг, Йўлга солинг золимни, Ҳимоя қилинг етимни, Бева ҳақи учун курашинг.”