Осмон Шоҳлиги нодир марварид излаётган бир савдогарга ўхшайди.
Савдогар қимматбаҳо марваридни топганда, бор–йўғини сотиб, марваридни харид қилибди.
Эй эрлар, Масиҳ жамоатни яхши кўриб, Ўзини жамоат учун фидо қилганидай, сизлар ҳам хотинларингизни шундай яхши кўринглар.
Менга гапирган фариштанинг қўлида олтин чизғичи бор эди. Бу чизғич шаҳарни, унинг дарвозаларию деворини ўлчаш учун эди.
Шаҳар девори яшма тошидан қурилганди. Шаҳарнинг ўзи эса шишадай тиниқ, соф олтиндан эди.