Шунда фиръавн ҳам ўзининг сеҳргарларини — донишмандларини ва фолбинларини чақирди. Миср сеҳргарлари сеҳр–жодуларини ишлатиб, ўшанақа мўъжиза кўрсатдилар.
Яхши сўз нодонга ярашмагандек, ёлғон ҳам улуғсифат одамга асло тўғри келмайди.
узоққа бормайдилар. Улар Яннис билан Ямбриснинг ҳолига тушадилар, уларнинг ақлсизлиги ҳаммага маълум бўлади.