Ахир, Ўзинг биласан, мен айбсизман, Ҳеч ким мени Сенинг қўлингдан қутқара олмайди.
Мен ўз арзимни тайёрлаб қўйдим, Биламан, айбсизлигим исбот бўлади.
Менинг қанча гуноҳу айбларим бор экан? Итоатсизликларимни, гуноҳларимни билдиргин менга.
У эса менинг юрган йўлимни билади, У мени синагандан кейин соф тилладай бўламан.
Улар ўз фойдасини кўзлаб, дўстларига хиёнат қиладилар. Шундайларнинг фарзандлари кўр бўлсин.
Солиҳликка кийим каби ўрангандим, Одилликни саллам ва тўнимдай кийиб юрардим.
Шундай қилиб, ўша уч киши Аюбга бошқа гапирмадилар, чунки Аюб ўз назарида солиҳ эди.