Осонинг бутун фаолияти бошидан охиригача “Яҳудо ва Исроил шоҳлари китоби”да ёзиб қолдирилган.
Ҳукмронлигининг ўттиз тўққизинчи йилида Осонинг оёқлари оғрийдиган бўлиб қолди. Унинг аҳволи жуда оғир бўлишига қарамай, у касаллик пайтида ҳам Эгамизга юзини бурмади, фақат табиблардан ёрдам сўради.
Ниҳоят, Осо қирқ бир йил ҳукмронлик қилиб, оламдан ўтди.
Уни атторлар тайёрлаган турли–туман зираворлар билан тўла тобутга ётқиздилар. У Довуднинг қалъасида, ўзи учун қояда ўйдирган қабрга дафн қилинди. Унинг шарафига катта гулхан ёқдилар.