— Йўқ, уни ўлдирмайсан, — деди Довуд, — Эгамиз мой суртиб танлаган шоҳга қўл кўтарганни сира оқлаб бўлмайди.
Халқларни атрофингга тўплагин, Баланддаги тахтингда ўтириб, Улар устидан ҳукмронлик қилгин.
Мени бехавотир жойга чиқариб қўйди, Мендан мамнун бўлиб, нажот берди.