Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı,Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.
Süleymanın bağı vardı Baal-Hamonda,Kiraya verdi bağını;Her biri bin gümüş öderdi ürünü için.
Benim bağım kendi emrimde,Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman,İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.
Sevgilimin bağı için yaktığı ezgiyi sevgilim için okuyayım:Toprağı verimli bir tepedeSevgilimin bir bağı vardı.
Toprağı belleyip taşları ayıkladı,Seçme asmalar dikip orta yere bir gözcü kulesi yaptı.Üzüm sıkmak için bir çukur kazdıVe bağının üzüm vermesini bekledi.Ama bağ yabanıl üzüm verdi.
Sevgilim diyor ki, «Ey Yeruşalimde yaşayanlar ve Yahuda halkı, lütfen benimle bağım arasında hakem olun!
Bağım için yapmadığım ne kaldı? Ben üzüm vermesini beklerken niçin yabanıl üzüm verdi?
Şimdi bağıma ne yapacağımı size söyleyeyim: Çitini söküp atacağım, varsın yiyip bitirsinler; duvarını yıkacağım, varsın çiğnesinler.
Viraneye çevireceğim onu; budanmayacak, çapalanmayacak; dikenli çalılar bitecek her yanında. Üzerine yağmur yağdırmasınlar diye bulutlara buyruk vereceğim.»
Her Şeye Egemen RABbin bağı İsrail halkı,Hoşlandığı fidan da Yahuda halkıdır.RAB adalet bekledi,Zorbalık gördü;Doğruluk bekledi,Feryatlar duydu.
Pek çok çoban bağımı bozdu,Tarlamı çiğnedi,Güzelim tarlamı ıssız çöle döndürdü.
Onu viraneye çevirdiler,Önümde viran olmuş ağlıyor;Bütün ülke viran olmuş,Yine de aldıran yok.
Çöldeki çıplak tepelereYıkıcılar geldi.RABbin kılıcı ülkeyiBir uçtan bir uca yiyip bitiriyor.Kimse kavuşmayacak esenliğe.
«İşte bu yüzden onu ikna edip çöle götürecek,Onunla dostça konuşacağım.
Ve o gün gelecek» diyor RAB,«Bana, ‹Kocam› diyeceksin;Artık, ‹Efendim› demeyeceksin. var. Baal hem bir ilahın adı hem de «Koca», «Efendi» anlamlarına gelir.
«Ben gerçek asmayım ve Babam bağcıdır.
Bende meyve vermeyen her çubuğu kesip atar, meyve veren her çubuğu ise daha çok meyve versin diye budayıp temizler.
Size söylediğim sözle siz şimdiden temizsiniz.
Bende kalın, ben de sizde kalayım. Çubuk asmada kalmazsa kendiliğinden meyve veremez. Bunun gibi, siz de bende kalmazsanız meyve veremezsiniz.
Ben asmayım, siz çubuklarsınız. Bende kalan ve benim kendisinde kaldığım kişi çok meyve verir. Bensiz hiçbir şey yapamazsınız.
Bir kimse bende kalmazsa, çubuk gibi dışarı atılır ve kurur. Böylelerini toplar, ateşe atıp yakarlar.
Eğer bende kalırsanız ve sözlerim sizde kalırsa, ne isterseniz dileyin, size verilecektir.
Babam çok meyve vermenizle yüceltilir. Böylelikle öğrencilerim olursunuz.
Artık acıkmayacak, Artık susamayacaklar. Ne güneş ne kavurucu sıcak Çarpacak onları.