«İşte, ne mutlu Tanrının eğittiği insana!Bu yüzden Her Şeye Gücü Yetenin yola getirişini küçümseme.
Komşularımıza yüzkarası,Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,Sevecenliğini hemen göster bize,Çünkü tükendikçe tükendik.
Ne güzel kokuyor sürdüğün esans,Dökülmüş esans sanki adın,Kızlar bu yüzden seviyor seni.
Şifa ver bana, ya RAB,O zaman iyi olurum;Kurtar beni, kurtuluş bulurum,Çünkü övgüm sensin.
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,Eski günlerimizi geri ver.
Efrayim eğitilmiş ineğe benzer,Buğday dövmeyi sever.Ama ben boyunduruk takacağım onun güzel boynuna.Koşum vuracağım Efrayimin sırtına,Yahuda çift sürecek,Yakup tırmık çekecek.
Tanrı, sizleri kötü yollarınızdan döndürüp kutsamak için Kulu'nu ortaya çıkarıp önce size gönderdi.»