Ey Tanrı, adaletini krala,Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
Onlara gümüş artığı denecek,Çünkü RAB onları reddetti.»
Esenlik bekledik, iyilik gelmedi.Şifa umduk, yılgınlık bulduk.
Neden sürekli acı çekiyorum?Neden yaram ağır ve umarsız?Benim için aldatıcı bir dere,Güvenilmez bir pınar mı olacaksın?
Bizi büsbütün attıysan,Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
İnsanlar, «Her şey esenlik ve güvenlik içinde» dedikleri bir anda, gebe kadının birden sancılanması gibi, ansızın yıkıma uğrayacak ve asla kaçamayacaklar.