Sabah erkenden kalkıp kent kapısına giden yolun kenarında dururdu. Davasına baktırmak için krala gelen herkese seslenip, «Nerelisin?» diye sorardı. Adam hangi İsrail oymağından geldiğini söylerdi.
Kral, «Gözünüzde iyi olanı yapacağım» dedi. Adamları yüzer ve biner kişilik birlikler halinde kentten çıkarken kral kapının yanında duruyordu.
Davut kentin iç ve dış kapıları arasında oturuyordu. Nöbetçi surun yanındaki kapının tepesine çıktı. Çevreye göz gezdirince, tek başına koşan birini gördü.
Kral sarsıldı. Giriş kapısının üstündeki odaya çıkıp ağladı. Giderken, «Ah oğlum Avşalom! Ah oğlum, oğlum Avşalom!» diye inliyordu, «Keşke senin yerine ben ölseydim, oğlum! Ah oğlum Avşalom!»