агар шумо ба гуфтаҳои онҳо бовар кардан хоҳед, Яҳё ҳамон Илёс пайғамбар аст, ки омаданашро пешгӯӣ карда буданд.
«Дуруст,- ҷавоб дод Ӯ,- аввал бояд Илёс биёяд ва ҳама чизро барқарор намояд.
Касе дар биёбон фарёд зада мегӯяд:„Барои Худованд роҳ тайёр кунед! Онро рост намоед!”».
Исо ҷавоб дод: «Дуруст, аввал Илёс омада, ҳама чизро барқарор мекунад. Вале Фарзанди Инсон, чунон ки дар борааш навишта шудааст, азоб кашида, хору зор мегардад.
Яҳё бо суханоне, ки Ишаъё пайғамбар гуфта буд, ҷавоб дод:«Ман касе ҳастам, ки дар биёбон фарёд зада мегӯяд:„Барои Худованд роҳро рост намоед!”».