Инг башлап Аллагь кёкню ва ерни яратгъан.
Раббибизни атын тутуп булай чакъырыв этдим шо заман: «Къутгъарып къой чу мени, Раббим!»
Рагьмулудур, адиллидир Раббибиз бизин, языкъсынып биледир Аллагьыбыз бизин.
Къоруп сакълар амалсызланы Раббибиз; гьалсыз эдим, къутгъарып къойду Ол да мени.
Рагьатланып къал чы, жаным мени, неге тюгюл де яхшылыкъ этер Раббим сагъа.
Бек багьа деп гьисаплайдыр Оьзюню муъминлерини яшавун Раббибиз.
Павел деген бу адам, янгыз Эфесде тюгюл, бютюн Асияда да дегенлей кёп адамланы оьзюне инандырып, тюз ёлдан чыгъарып турагъанны да сиз гёресиздир ва эшитесиздир. О айтагъангъа гёре, инсанны къоллары булан яратылгъан аллагьлар герти аллагьлар тюгюл.