Рагьму эт магъа, Аллагьым! Неге тюгюл де, гьызарлап тура адам мени; гьар гюн чапгъын эте туруп, къыйыкъсыта мени.
Рагьму эт магъа, Аллагьым, рагьму эт магъа. Неге тюгюл де, Сендедир жаным аркъатаяв табагъан. Балагьлар ёкъ болуп къалгъанча, къанат тюбюнгню салкъынлыгъында яшынып токътап да турарман мен.
Къайгъыдан гьалсыз болуп битген мени гёзюм. Сав гюн чакъырыв этип турдум Сагъа, Раббим. Къолларымны узатып турдум Сагъа багъып.