Къарангы къабурдай къол булан юрюме тюшсе де магъа, яманлыкъдан гьеч къоркъмасман мен, неге тюгюл де Сен мени булансандыр. Сени иргъагъынг да мени рагьатландырып къояр.
Сюрюнгенде де йыгъылмай къалар ол, неге тюгюл де Раббибиздир ону къолундан тутуп турагъан.
Сагъа илинип къалгъан жаным мени, онг къолунгдур тутуп сакълайгъан да мени.
– Я Рабби! Биз кимни янына барайыкъ? Даимлик яшав береген сёзлер Сеникидир.
Месигьни сюювюнден бизин ким магьрюм этмеге болур? Къайгъы, къыйынлыкълар, гьызарлавлар, ачлыкъ, ялангъач къалмакълыкъ, къоркъунчлукъ яда къылыч болурму?
Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде, Сени учун бизин гьар гюн оьлтюрелер; бизин соймакъ учун онгарылгъан къойлар гьисап этелер.
Амма бизин сюеген Месигьни яхшылыгъындан бу бары затда биз толу уьстюнлюк алдыкъ.
Не оьлюм, не яшав, не малайиклер, не жинлер, не башгъа къудратлар, не гьалиги затлар, не гележек затлар, не уьстюбюздеги затлар, не тюбюбюздеги затлар – гьеч бир яратылгъан зат Раббибиз Иса Месигьдеги Аллагьны сюювюнден бизин магьрюм этмеге болмажагъына мен инанаман.
Не оьлюм, не яшав, не малайиклер, не жинлер, не башгъа къудратлар, не гьалиги затлар, не гележек затлар, не уьстюбюздеги затлар, не тюбюбюздеги затлар – гьеч бир яратылгъан зат Раббибиз Иса Месигьдеги Аллагьны сюювюнден бизин магьрюм этмеге болмажагъына мен инанаман.