Раббибиз Оьзюню сыйлы ибадатханасындадыр; Ону тахы кёклердедир. Ону гёзлери гёрюп турар; Ону гёз къапгъачлары да инсанланы сынап турар.
Аллагьыбыз шат тавушлагъа, Раббибиз зурнайны тавушуна тынглай туруп, минип олтурду тахында.
Ону зор чомартлыгъындан биз барыбыз да зор яхшылыкъны уьстюне зор яхшылыкъ алдыкъ.
Бу сёзлени айтып битгендокъ, Иса оланы гёз алдында кёкге гётериле ва Ону бир булут алып гете.
Олар бары да Аллагьны Ругьундан толуп, башгъа-башгъа тиллерде сёйлемеге башлай. Олагъа шолай гьюнерни Аллагьны Ругьу бере.
Гьали Иса Аллагьны онг ягъына чыгъарылгъан. О Атасындан Ону Оьзюне ваъда этилген Ругьун алгъан. Сиз гёрегенигиз ва эшитегенигиз йимик, Иса бизге Аллагьны Ругьун берген.
Петер бу сёзлени сёйлеп турагъанда, ону сёзлерине тынглагъанланы барысы да Аллагьны Ругьундан тола.
Аллагьны Ругьу ят халкълагъа да берилгенни гёрюп, Петер булан бирче гелген Исаны ягьудеялы якъчылары гьайран болуп къалалар.
Неге тюгюл де, олар ят халкълар, гьар тюрлю тиллерде сёйлеп, Аллагьгъа алгъыш этегенин эшителер.
Тюрлю-тюрлю савгъатлар бар, тек оланы Аллагьны биргине-бир Ругьу бере.
Къуллукъланы да тюрлю-тюрлю тайпалары бар, тек оланы биргине-бир Раббибиз тапшура.
Инсанларда да Аллагь тюрлю-тюрлю кюйде иш гёре, тек бары да инсанларда бары да затны биргине-бир Аллагь эте.
Гьар инсангъа Аллагьны Ругьуну тюрлю-тюрлю савгъатлары пайда учун бериле.
Аллагьны Ругьу бирине гьакъыллы сёзлени, башгъасына буса билимли сёзлени бере.
Бир башгъасына Аллагьны Ругьундан иман бере, бир башгъасына да аврувланы сав этмеге гюч бере.
Бирине муъжизатлар яратмагъа гюч, башгъасына Аллагьны атындан сёйлемеге савгъат, бирисине не зат Аллагьны Ругьундан амалгъа гелегенни, не зат буса гелмейгенни айырма бажарывлукъ, оьзгесине англашылмайгъан тиллерде сёйлемеге, бирдагъысына шо тиллени англатмагъа гьюнер бере.
Буланы барын да Аллагьны биргине-бир Ругьу эте ва гьар кимге сюйген кюйде пайлап бере.
Алда мен капирлик этдим, гьызарлап юрюдюм, хатирлер къалдырдым. Амма Аллагь магъа рагьму этди, неге тюгюл де мен шо затланы англавсузлугъумдан ва иманым ёкълугъумдан эте эдим.
Тахдан гючлю бир тавуш эшитдим: – Къара чы! Аллагьны чатыры гьали инсанланы арасында. Олар Ону халкъы болажакъ, Оьзю Аллагь да олар булан болажакъ ва олагъа Аллагь болажакъ.