Хорну ёлбашчысына. Давутну йыры. Бир гьайгев оьз-оьзюне: «Аллагь ёкъдур», – деп айтар. Олар пасат ёлгъа тюшюп къалар, эсгик ишлер этер. Яхшылыкъ этеген бирев де ёкъдур.
Гёзюмню бебейи йимик сакъла дагъы мени. Магъа чапгъын этип турагъан къылыкъсызланы бетлеринден де, мени аралап токътагъан душманларымдан да къанат тюбюнгдеги салкъынлыкъда яшырып сакъла дагъы мени.
Гертилей де, оьмюрюмню гьар гюнюнде зор сююв де, рагьму да мени булан бирче болуп туражакъ; кёп гюнлер Раббимни уьюне юрюп туражакъман мен.
Не къыйматлыдыр дагъы Сени зор сюювюнг, Аллагьым! Къанат тюбюнгню салкъынлыгъында къоркъунчсуз турадыр инсанлар.
Неге тюгюл де, кёмексендир Сен магъа, къанатларынгны салкъынында да сююнюп къаларман мен.
Къанат тюклери булан яшырып къояр сени, къанатларыны тюбюнде къоркъунчсузлукъда да боларсан сен. Къалкъандыр, барудур гьакъ гертилиги Ону.