Неге тюгюл де, душманым тюгюл мысгъыллайгъан мени – мен гётерип болар эдим шону. Мени гёрюп ярамайгъан да тюгюл менден оьр чыгъып токътагъан – ондан да яшынып болар эдим мен:
Оьзюм йимик гёрген, оьзю булан гьакъ юрекден лакъыр этген, Аллагьны уьюне бирче юрюп тургъан шо адам сенсендир, къурдашым, ювугъум мени.
Магъа зарал гелтирмек учун, даим тилбирчилик этип турадыр олар.
Шо заман фарисейлер чыгъып гетелер. Исаны терс сёзюн тапмакъны гьакъында ойлашалар.
Олар тепсиде олтуруп ашап турагъанда, Иса: – Гертисин сёйлеймен сизге: Мени булан бирге тепсиде олтуруп ашап турагъанлардан биригиз Магъа хыянатлыкъ этежексиз, – дей.
– Мен сизин барыгъызны да гьакъыгъыздан айтмайман: Мен кимлени сайлагъанымны билемен. Амма Сыйлы Язывларда: «Мени булан ашымны ашагъан Магъа къаршы къол гётерди», – деп язылгъан сёзлер яшавгъа чыкъма тарыкъ.