Неге тюгюл де, душманым тюгюл мысгъыллайгъан мени – мен гётерип болар эдим шону. Мени гёрюп ярамайгъан да тюгюл менден оьр чыгъып токътагъан – ондан да яшынып болар эдим мен:
Оьзюм йимик гёрген, оьзю булан гьакъ юрекден лакъыр этген, Аллагьны уьюне бирче юрюп тургъан шо адам сенсендир, къурдашым, ювугъум мени.
Оьзюм йимик гёрген, оьзю булан гьакъ юрекден лакъыр этген, Аллагьны уьюне бирче юрюп тургъан шо адам сенсендир, къурдашым, ювугъум мени.
Шо заман Исаны он эки якъчысыны бири болгъан Ягьуда Искариет, баш дин къуллукъчуланы янына барып:
– Исаны къолугъузгъа берсем, магъа не бережексиз? – деп сорай. Олар Ягьудагъа санап отуз гюмюш акъча берелер.
Шо вакътиден тутуп, о Исагъа хыянатлыкъ этмек учун онгайлы мюгьлет ахтарып айлана.
Олар ашап турагъанда, Иса: – Гертисин сёйлеймен сизге: сизин биригиз Магъа хыянатлыкъ этежек, – дей.
Олар бек пашман бола. Гьариси: – Я Раббим! Мен сама тюгюлменми? – деп сорамагъа башлайлар.
– Экмегин Мени булан бирче бир сукарагъа мандыражакъ адам Магъа хыянатлыкъ этежек.
Сыйлы Язывларда Оьзюню гьакъында язылгъаны йимик, Мен, Инсанны Уланы, оьлме герекмен. Амма Инсанны Уланына хыянатлыкъ этген адамны гьалына адаршай! О адам анадан тувмай къалгъан буса яхшы эди! – дей Иса.
Огъар хыянатлыкъ этежек Ягьуда бу арада: – Устазым, шо мен тюгюлмендир чи? – деп сорай. – Сен оьзюнг айтып бердинг чи! – деп жавап бере Иса огъар.
Иса сёйлеп турагъанда, он эки якъчысыны бириси болгъан Ягьуда геле. Ону булан бирче баш дин къуллукъчулар ва халкъны тамазалары йиберген бир хыйлы адамлар гелелер. Олар къылычлары ва таякълары булан савутлангъан.
Исагъа хыянатлыкъ этеген Ягьуда олар булан: – Мен Оьзюн оьбежек Адам Исадыр. Ону тутарсыз, – деп алданокъ сёйлешген болгъан.
Шоссагьат о Исагъа ювукълашып: – Салам, Устаз, – деп, Ону оьбе.
– Ювугъум, этмеге деп гелген затынгны эт! – дей Иса огъар. Шо заман Исаны туталар.
Шо заман Исаны он эки якъчысыны бири болгъан Ягьуда Искариетни юрегин иблис елей.
Баш дин къуллукъчуланы ва ибадатхананы сакълавчуларыны янына барып, о Исаны оланы къолуна нечик берме герекни гьакъында сёйлеше.
Олар сююнюп, огъар акъча берме рази болалар.
Ягьуда рази къала. Халкъ ёкъ ерде Исагъа хыянатлыкъ этмек учун онгайлы мюгьлет ахтарып айлана.
Къарагъыз: муна, Магъа хыянатлыкъ этегенни къолу да Мени булан бир тепсидедир.
Сыйлы Язывларда Оьзюню гьакъында язылгъаны йимик, Мен, Инсанны Уланы, оьлме герекмен. Амма Инсанны Уланына хыянатлыкъ этген адамны гьалына адаршай!
– Бу ишни къайсыбыз этмеге болурбуз? – деп бир-бирине сорамагъа башлайлар олар.
Иса бу сёзлени айтып турагъанда, гелеген кёп халкъ гёрюне. Оланы алды булан буса Ону он эки якъчысындан Ягьуда деп айтылагъан бириси геле. Исаны оьпмек учун, Ягьуда Огъар ювукълаша.
Иса огъар: – Ягьуда! Инсанны Уланын оьбюп къолгъа беремисен? – дей.
– Мен сизин барыгъызны да гьакъыгъыздан айтмайман: Мен кимлени сайлагъанымны билемен. Амма Сыйлы Язывларда: «Мени булан ашымны ашагъан Магъа къаршы къол гётерди», – деп язылгъан сёзлер яшавгъа чыкъма тарыкъ.
Иса буланы сёйлеген сонг, бек гьалек бола ва: – Гертисин сёйлеймен сизге: сизин биригиз Магъа хыянатлыкъ этежек, – деп ачыкъдан айта.
Якъчылары, О кимни гьакъындан айтагъанны англамай, бир-бирине къарайлар.
Якъчыларындан бириси, Иса айрокъда сюегени, тепсиде Иса булан янаша олтургъан болгъан.
Иса кимни гьакъындан айтагъанын сорасын деп, Петер огъар ишара эте.
О да Исагъа багъып ювукълашып: – Я Рабби, о кимдир? – деп сорай.
– Экмек гесекни мандырып, Мен кимге берсем, шодур, – деп жавап бере Иса. Экмек гесекни мандырып, О Симон Искариетни уланы Ягьудагъа узата.
Шо экмек гесекни алгъандокъ, Ягьуданы ичине иблис гире. Шо заман Иса огъар: – Этме ойлашгъанынгны тез эт, – дей.
Амма Иса огъар шолай неге айтгъанны тепсиде олтургъанлардан бириси де англамай.
Бир-бирлери Ягьуда ортакъ акъчагъа жаваплы экенге Иса огъар: «Бизге байрамгъа тарыкъ чакъы бары да затны сатып ал», – дейдир яда: «Пакъырлагъа садагъа бер», – деп тапшурадыр деп ойлашалар.
Экмек гесекни де алып, Ягьуда шоссагьат къыргъа чыгъа. Гече вакъти бола.
Булайлыкъда, Ягьуда, Рум асгерлени бир бёлюгюн, ибадатханагъа баш дин къуллукъчулар ва фарисейлер йиберген къаравулланы да алып, онда геле. Оланы къолларында панарлары, янагъан чюпюреклери булангъы таякълары ва савутлары бола.
– Иман къардашларым, Исаны тутгъанлагъа ёл гёрсетген Ягьуданы гьакъындагъы Сыйлы Язывларда Аллагьны Ругьу Давутдан таба алданокъ билдирген зат яшавгъа чыкъмаса болмай эди.