Раббим варислигимни бир пайыдыр. Къысматым Сени къолунгдадыр.
Оьзюнгден къоркъагъанлагъа деп сакълагъан, адамланы алдында Сагъа умут этегенлеге деп онгаргъан яхшылыкъларынг не кёпдюр дагъы Сени.
Гертини сююп къойдунг сен, пачабыз, жинаятчылыкъны буса гёрюп ярамадынг. Шо саялы да, Аллагьым, сени Аллагьынг, оьзгелерден айырып йиберип, сююнчню зайтун майын сюртдю сагъа.
Аллагьгъа къаршы сёйлеп де турдулар. «Дангылда аш гьазирлеп боламы экен дагъы Аллагь?
Мени мююз къартыгъымны буса гамишни мююзюдей оьрге гётерип турасан Сен, магъа да тизив зайтун май сюртюлген.
Къылыкъсыз буланы гёрюп, ачувланар, тишлерин къыжыратар, ёкъ болуп къалар. Дагъылып къалар къылыкъсызланы муратлары.
Согъум союп, чагъыр тёгюп, тепси къурар.
Сен Мени башыма зайтун май сюртмединг, о буса Мени аякъларыма арив ийисли май сюртдю.