Эношгъа тогъуз юз йыл болагъанда, ондан Кенан деген улан тува.
Не кёп гьайран ишлер этип къойдунг дагъы Сен, Раббим, Аллагьым мени. Нечакъы ойлашгъанынг бар дагъы бизин гьакъыбызда Сени. Гьеч бирев тенг гелип болмас дагъы Сагъа! Шоланы гьакъында билдирип, хабарлап юрюген бусам да, санап битдирип болмас эдим шоланы барысын да.
Къанунларынга уьйренип болсун учун, не яхшыдыр дагъы магъа азап чекме тюшгени.
Олар Аллагьны къуллукъчусу Мусаны ва Къозуну йырын йырлай эдилер: – Бары да затны Еси болгъан я Рабби Аллагь! Сени ишлеринг уллудур ва гьайрандыр. Гьей халкъланы Пачасы! Сени ёлларынг адиллидир ва гьакъдыр.