Симонгъа ва Левийге Якъуб булай дей: – Сиз мени башыма балагь гелтирдигиз! Ерли гьананлы, перисейли халкъланы магъа оьчлю этдигиз. Бизин адамларыбыз кёп тюгюл, олар буса бирлешип, мени де оьлтюрежеклер, бизин тухумубуз да дагъылып къалажакъ!
Иманыны яхшылыгъындан о ваъда этилген ерде бир ят йимик орунлашды. Шо ваъдагъа гёре, оьзюдей варислер болгъан Исгьакъ ва Якъуб йимик чатырда яшады.