Ёкъ болуп къалсынлар дагъы ер юзюнден гюнагьлылар, къылыкъсызлар да болмай къалсынлар дагъы бир де. Макътав эт дагъы, жаным, Раббиме! Макътав эт чи Раббиме!
Мен Сююнч Хабардан илыкъмайман чы! Неге тюгюл де, о иман салагъан гьар гишини, инг башлап ягьудилени, сонг буса ят халкъланы къутгъарылыву учунгъу Аллагьны къудратыдыр.
– Я Раббибиз ва Аллагьыбыз! Макътавлукъгъа, гьюрметге ва къудратгъа лайыкълы Сенсен. Неге тюгюл де, бары да затны Сен яратдынг. Сен сюйген кюйде бары да зат бар болду ва бары да зат яратылды.
Къозу бешинчи мюгьюрню тайдырагъанда, къурбанлыкъны салагъан ерни тюбюнде мен Аллагьны каламы учун ва оьзлени шагьатлыгъы учун оьлтюрюлгенлени ругьларын гёрдюм.
Олар гючлю тавуш булан булай къычырдылар: – Къутгъарылыв тахда олтургъан Аллагьыбыздадыр ва Къозудадыр!
Олар булай къычыра эдилер: – Амин! Алгъыш, макътав, гьакъыл, шюкюрлюк, гьюрмет, гюч ва къудрат гьар даим де Аллагьыбыздадыр!
Еттинчи малайик сюр чалды – кёклерде булай къычырагъан гючлю авазлар чыкъды: – Бютюн дюньягъа гьали Раббибиз ва Ону Месигьи гьакимлик этме башлажакъ. Энни О гьар даим гьакимлик этип туражакъ!
Шо заман мен кёклерден гючлю бир тавуш эшитдим. О булай айтды: – Энни Аллагьыбызны къутгъарыву, къуваты булан гьакимлик этивю ва Ону Месигьини къудраты етишди. Гечеси-гюню булан Аллагьыбызгъа бизин иман къардашларыбызны сёгюп тургъан айыплавчусу кёклерден тюшюрюлдю.
Гьей кёклер, Аллагьны халкъы, элчилер ва пайхаммарлар! Ону башына къопгъан гьалдан сююнюгюз! Неге тюгюл де, сизге этген затлары саялы Аллагь ону такъсырлагъан».