Дёрт де жанлы затны гьарисини алтышар къанаты ва кёп гёзлери бар эди. Оланы гёзлери бары да якъларында, гьатта къанатларыны тюбюнде де бар эди. Олар гечеси-гюню булан гьеч бир токътавсуз булай сёйлеп тура эдилер: – Бар болгъан, гьали де Бар ва энниден сонг да Болажакъ, бары да затны Еси болгъан Раббибиз Аллагь сыйлы, сыйлы, сыйлыдыр!
Къурбанлыкъны салагъан ерден булай бир тавуш эшитдим: – Дюр, бары да затны Еси болгъан Раббибиз Аллагь! Сен адилли ва гьакъ кюйде дуван этесен.
Мундан сонг мен гюп болгъан халкъны оькюрювюдей, неде шаршарны къавгъасыдай, неде гючлю кёк кёкюревлени авазыдай бир затны булай дегенин эшитдим: – Макътав! Бары да затны Еси болгъан Раббибиз гьакимлик эте тура!
Сонг О магъа булай айтды: – Болма тарыкъ зат болду! Алфа ва Омега, Башы ва Ахыры Менмен. Сувсаплыкъдан янагъанлагъа Мен яшав береген булагъындан гьавайын сув бережекмен.
Иса: – Къара чы, Мен тез гележекмен! Мен оьзюм булан савгъатлар ва такъсырлавлар алып гележекмен ва гьар кимге этген ишине гёре тийишлисин бережекмен.
Алфа ва Омега, Биринчи ва Ахырынчы, Башы ва Ахыры Менмен.