Шо заман бир хыйлы ялгъан пайхаммарлар арагъа чыгъып, хыйлыланы алдатажакълар.
Шо заманда сизге бирев: «Къарагъыз! Муна Месигь!» – яда, «Она О», – деп айтса, инанмагъыз.
Мен сизге Атамны атындан гелгенмен, сиз буса Мени къабул этмейсиз. Амма оьзюню атындан башгъа бириси гелсе, сиз ону къабул этежексиз.
Мундан бираз алдынларда, оьзю уллу адамман деп, Тевда деген бирев чыкъгъан эди. Ону якълап, дёрт юзге ювукъ адам огъар къошулгъан. О адам оьзю оьлтюрюлген, ону якъчылары буса якъ-якъгъа чачылгъан, болмагъандай болгъан.
Ондан сонг, халкъны гьисабы алынагъан заманда, галилеялы Ягьуда деген бирев гелип арагъа чыгъып, хыйлы халкъны оьзюню янына тартды. О да оьлтюрюлдю, ону якъчылары буса чачылышып гетдилер.
Балаларым, ахыр заман ювукълашгъан. Сиз де эшитгенигиз йимик, Месигьни душманы гележек ва гьали хыйлы олай душманлар арагъа чыгъып да тура. Ахыр заман ювукълашгъанны биз шондан да билебиз.